Effectief mobiliteitsbeleid – over successen en illusies

Het mobiliteitsbeleid zit vast en pakt de problemen van massamobiliteit onvoldoende aan. Wat werkt wel?

De meeste vooruitgang is geboekt door Europese maatregelen voor schonere voertuigen en door decentrale overheden voor de bereikbaarheid, vooral door stedelijke nabijheid. Met het ‘Fit for 55’ beleidspakket van de Europese Commissie en de vele plannen voor stedelijke verdichting, zorgen deze twee bestuurslagen ook het komende decennium voor een effectieve aanpak. De bijdrage van de rijksoverheid is bescheiden. Verbreding van rijkswegen en aanleg van de Lelylijn dragen niet bij aan minder files en milieuvervuiling. Het rijk zou er goed aan doen vol in te zetten op stedelijke verdichting – minister de Jonge! – en geld te verschuiven van aanleg van nationale infra naar de stedelijke regio’s om daar de bereikbaarheid te verbeteren. Doordat Europese wetgeving de overstap naar schoon transport voorschrijft, zijn subsidies aan bedrijven nauwelijks gunstig voor het milieu en lijken ze vooral bedoeld voor de concurrentiepositie.

De integrale benadering van de mobiliteitsproblemen – Europa, decentrale overheden, minister van Wonen – ontloopt de decennialange politieke patstelling tussen links en rechts in de Tweede Kamer; tussen meer geld voor asfalt en meer voor het openbaar vervoer. Beide helpen niet en dogmatisme staat effectief beleid in de weg. Mijn kijk op effectief mobiliteitsbeleid heb ik uitgewerkt en toegelicht in een inspiratieavond van Volt Nederland.

Download Effectief mobiliteitsbeleid – over successen en illusies